Dünyamızın en saf, en temiz varlığı, evlerimizin neşe kaynağı, dedelerin ve ninelerin en kıymetlileri, anne ve babaların kendi canından bile imtina ettiği varlık olan çocuklarımızı toplumdaki cani ruhlu kişilerden koruyamaz hale geliyoruz yavaş yavaş…
Aileleri için en önemli varlık olan çocuklarımızı ayağına bir diken bile batmasın diye bu kadar koruyup kollarken maalesef insanlıktan payını almamış cani kişiler tarafından bir bir yitiriyoruz evlatlarımızı…
Bizler bu kadar koruyup kollarken nasıl oluyor da o saf ve tertemiz bedenleri yitiriyor ve kirletiyoruz. Bu kelimeleri bile yazarken insanın içi ürperiyor ama o cani insan (!) müsveddeleri gözünün yaşına bakmadan evlatlarımıza, evlerimizin neşe kaynaklarına nasıl oluyor da göz dikebiliyor?..
Son zamanlarda yaşanan vahim olaylar bir kez daha gösterdi ki evlatlarımıza daha iyi sahip çıkmak için ailelere, topluma ve devlet olarak üzerimize daha çok görevler düşmektedir. Bireyler ve aileler olarak git gide kötülüklerin arttığı bu zamanda geleceğimizin mimarları olan çocuklarımızı artık sağlıklı ve mutlu bir şekilde yetiştirmek daha zor hale geldi. Her geçen gün toplumumuzda artan ölümler, tecavüzler, nefret ve sevgisizlik, bizlerin evlat yetiştirmesindeki rolünü daha da sorunlu hale getirdi.
Özellikle televizyon dizilerinde yaşanan ahlaksızlıklar, toplum ve çevremizde yaşanan olumsuz bazı vahim olaylar karşısında devletimizin de gerekli tedbirleri artırması ve elinden gelen gayreti daha fazla göstermesi gerekmektedir. Çocuk istismarı ve kadın cinayetleri konusunda ceza yaptırımlarının daha da artırılması, hayatımızın en önemli parçaları olan çocuklarımıza ve kadınlarımıza daha iyi sahip çıkılması gerektiği kanaatindeyim.
Çünkü ne çocukların annelerinden, nede annelerin çocuklarından ve hayatlarından koparılmasına kimsenin hakkı yoktur.
Aslında hepimizin temel gayesi ailemiz ve çocuklarımızla beraber mutlu bir yaşam sürmek, gerisi zaten hikaye...
Kalın Selametle
